Ἀγαπητοί μου
Πατέρες καί Ἀδελφοί,
Ἡ ἐκ νεκρῶν Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου καί Θεοῦ µας, τήν ὁποία λαµπροφοροῦντες καί µέ ἀναµµένες λαµπάδες ἀνυµνοῦµε καί δοξάζουµε, µᾶς δίνει τήν εὐκαιρία νά στρέψουµε τή σκέψη µας πρός δύο µεγάλα ἀγαθά πού πήγασαν ἀπό τό κενό Μνηµεῖο: Τήν εἰρήνη καί τή χαρά.
«Εἰρήνη ὑµῖν» καί «µή φοβεῖσθε» ἦταν οἱ φράσεις τίς ὁποῖες ἀπηύθυνε ὁ Ἀναστάς Κύριος στίς Μυροφόρες καί στούς Μαθητές καί Ἀποστόλους Του, ὅταν ἐµφανίστηκε σ’ αὐτούς ἐπανειληµµένα, µέχρις ὅτου ἀναλήφθηκε στούς οὐρανούς. Καί µέ τό «χαίρετε» τούς παροτρύνει,
ἀφοῦ Ἐκεῖνος πρίν ἀνέλθει στό Γολγοθᾶ εἶχε ὑποσχεθεῖ τή χαρά, ὅταν τούς ἔλεγε: «Καί πάλιν ἐλεύσοµαι πρός ὑµᾶς, καί χαρήσεται ὑµῶν ἡ καρδία καί τήν χαράν ὑµῶν οὐδείς αἴρει ἀφ’ ὑµῶν». Δηλαδή: «Θά σᾶς ξαναδῶ καί θά χαρεῖ
ἡ καρδιά σας, καί τή χαρά σας κανείς δέν θά µπορέσει νά σᾶς τήν ἀφαιρέσει» (Ἰω.
16, 22). Εἰρήνη λοιπόν καί χαρά στίς καρδιές µας εὐαγγελίζεται τό µήνυµα τῆς
Ἀναστάσεως τοῦ Χριστοῦ. Θά διερωτηθεῖ ὅµως κάποιος:
Πῶς εἶναι
δυνατόν νά ἔχουµε εἰρήνη καί χαρά σέ µιά ἐποχή ταραγµένη, ἀβέβαιη γιά τό παρόν
καί τό µέλλον; Σέ µιά ἐποχή ἠθικῆς καί οἰκονοµικῆς κρίσεως; Σέ µιά ἐποχή
ἀνεργίας, χρεῶν καί φόβου γιά περαιτέρω ἐπιδείνωση; Σέ µιά ἐποχή πού ὄχι µακριά
ἀπό µᾶς ἄνθρωποι σπαράσσονται ἀπό πολεµικές συρράξεις καί τά κύµατα τῶν
προσφύγων, ἀπό θάλασσες καί στεριά, κατακλύζουν τή χώρα µας; Σέ µιά ἐποχή πού
οἱ νέοι δέν ἔχουν αἰσιοδοξία γιά τό αὔριo;
Καί ὅµως! Ἡ
εἰρήνη καί ἡ χαρά πήγασαν ἀπό ἕναν Τάφο, πού ἐνῶ προηγήθηκαν τά φρικτά Πάθη καί
ὁ Γολγοθάς, καί ὁ ἴδιος ἦταν ἑρµητικά κλεισµένος, ἀφοῦ εἶχε σφραγισθεῖ ἀπό
«λίθον µέγα», ἐντούτοις ἀναδείχθηκε ζωοδόχος. Αὐτό σηµαίνει, ἀγαπητοί µου
ἀδελφοί, ὅτι ἡ ἀναστάσιµη εἰρήνη καί χαρά εἶναι καρπός σταυρικῆς πορείας καί
ἀγῶνος πνευµατικοῦ. Ὅτι ξεπερνᾶ ἐφήµερους προβληµατισµούς, δυσκολίες, ποικίλες
κρίσεις, ἀδιέξοδα καί ἀβεβαιότητες. Τά πολυώνυµα πάθη –προσωπικά, οἰκογενειακά,
κοινωνικά– παρέρχονται καί «χαρᾶς τά πάντα πεπλήρωται, τῆς Ἀναστάσεως τήν
πεῖραν εἰληφότα». Ὅταν ἀγωνιζόµαστε µέ χριστιανική συνέπεια, βιώνουµε
ἐµπειρικά, µέ εἰρήνη καί χαρά, τήν Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου µας, τήν ὁποία
ἐκφράζουµε ὅλοι οἱ Ὀρθόδοξοι µέ µόλις δύο λέξεις, γεµάτες νόηµα:
ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!
